łakomiec
See also: Łakomiec
Polish
Etymology
From łakomy + -iec.
Pronunciation
- IPA(key): /waˈkɔ.mjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɔmjɛt͡s
- Syllabification: ła‧ko‧miec
Noun
łakomiec m pers (augmentative łakomczuch)
- (archaic) a big eater; a glutton (one who eats voraciously)
- Synonyms: żarłok, obżartuch
- (archaic) someone who is greedy
- Synonym: chciwiec
Declension
Declension of łakomiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | łakomiec | łakomcy |
| genitive | łakomca | łakomców |
| dative | łakomcowi | łakomcom |
| accusative | łakomca | łakomców |
| instrumental | łakomcem | łakomcami |
| locative | łakomcu | łakomcach |
| vocative | łakomcze | łakomcy |
Further reading
- łakomiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- łakomiec in Polish dictionaries at PWN