þíða
See also: yidą́
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθiːða/
- Rhymes: -iːða
- Homophone: þýða
Etymology 1
From Old Norse þíða, either derived from the adjective þíður or from an older strong verb (Proto-Germanic *þīdaną); compare þiðinn.
Verb
þíða (weak verb, third-person singular past indicative þíddi, supine þítt)
- (transitive, with accusative) to thaw, defrost
Conjugation
þíða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að þíða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | þítt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | þíðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég þíði | við þíðum | present (nútíð) | ég þíði | við þíðum |
| þú þíðir | þið þíðið | þú þíðir | þið þíðið | ||
| hann, hún, það þíðir | þeir, þær, þau þíða | hann, hún, það þíði | þeir, þær, þau þíði | ||
| past (þátíð) | ég þíddi | við þíddum | past (þátíð) | ég þíddi | við þíddum |
| þú þíddir | þið þídduð | þú þíddir | þið þídduð | ||
| hann, hún, það þíddi | þeir, þær, þau þíddu | hann, hún, það þíddi | þeir, þær, þau þíddu | ||
| imperative (boðháttur) | þíð (þú) | þíðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þíddu | þíðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þíddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | þíddur | þídd | þítt | þíddir | þíddar | þídd | |
| accusative (þolfall) | þíddan | þídda | þítt | þídda | þíddar | þídd | |
| dative (þágufall) | þíddum | þíddri | þíddu | þíddum | þíddum | þíddum | |
| genitive (eignarfall) | þídds | þíddrar | þídds | þíddra | þíddra | þíddra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | þíddi | þídda | þídda | þíddu | þíddu | þíddu | |
| accusative (þolfall) | þídda | þíddu | þídda | þíddu | þíddu | þíddu | |
| dative (þágufall) | þídda | þíddu | þídda | þíddu | þíddu | þíddu | |
| genitive (eignarfall) | þídda | þíddu | þídda | þíddu | þíddu | þíddu | |
Etymology 2
From the adjective þíður.
Noun
þíða f (genitive singular þíðu, nominative plural þíður)
- thaw (warmer weather which begins to melt the earlier ice and snow)
- Synonym: hláka
Declension
declension of þíða
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þíða | þíðan | þíður | þíðurnar |
| accusative | þíðu | þíðuna | þíður | þíðurnar |
| dative | þíðu | þíðunni | þíðum | þíðunum |
| genitive | þíðu | þíðunnar | þíða | þíðanna |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *þīdaną.
Verb
þíða (singular past indicative þíddi, plural past indicative þíddu, past participle þíddr)
- to thaw, melt
Conjugation
Conjugation of þíða — active (weak class 1)
| infinitive | þíða | |
|---|---|---|
| present participle | þíðandi | |
| past participle | þíddr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | þíði | þídda |
| 2nd-person singular | þíðir | þíddir |
| 3rd-person singular | þíðir | þíddi |
| 1st-person plural | þíðum | þíddum |
| 2nd-person plural | þíðið | þídduð |
| 3rd-person plural | þíða | þíddu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | þíða | þídda |
| 2nd-person singular | þíðir | þíddir |
| 3rd-person singular | þíði | þíddi |
| 1st-person plural | þíðim | þíddim |
| 2nd-person plural | þíðið | þíddið |
| 3rd-person plural | þíði | þíddi |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | þíð | |
| 1st-person plural | þíðum | |
| 2nd-person plural | þíðið | |
Conjugation of þíða — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | þíðask | |
|---|---|---|
| present participle | þíðandisk | |
| past participle | þízk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | þíðumk | þíddumk |
| 2nd-person singular | þíðisk | þíddisk |
| 3rd-person singular | þíðisk | þíddisk |
| 1st-person plural | þíðumsk | þíddumsk |
| 2nd-person plural | þíðizk | þídduzk |
| 3rd-person plural | þíðask | þíddusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | þíðumk | þíddumk |
| 2nd-person singular | þíðisk | þíddisk |
| 3rd-person singular | þíðisk | þíddisk |
| 1st-person plural | þíðimsk | þíddimsk |
| 2nd-person plural | þíðizk | þíddizk |
| 3rd-person plural | þíðisk | þíddisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | þízk | |
| 1st-person plural | þíðumsk | |
| 2nd-person plural | þíðizk | |
Related terms
- þiðinn
- þiðna
- þíðna
- þíðr
Descendants
- Icelandic: þíða
References
- þíða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.