þvættingur
Icelandic
Etymology
From þvætta + -ingur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθvaihtiŋkʏr/
Noun
þvættingur m (genitive singular þvættings, no plural)
- nonsense, gibberish
- Synonyms: þrugl, þvæla, vitleysa, rugl
Declension
declension of þvættingur
| m-s1 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | þvættingur | þvættingurinn |
| accusative | þvætting | þvættinginn |
| dative | þvættingi | þvættingnum |
| genitive | þvættings | þvættingsins |