þumi
See also: yumi, thumi, Yumi, and yùmǐ
Old Swedish
Etymology
From Old Norse þumi, from Proto-Germanic *þūmô.
Noun
þumi m
- thumb
Declension
Declension of þumi (an-stem)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þumi | þumin | þumar | þumarnir |
accusative | þuma | þuman | þuma | þumana |
dative | þuma | þumanom | þumom | þumonom |
genitive | þuma | þumans | þuma | þumanna |
Descendants
- Swedish: tumme