þrøngving
Old Norse
Alternative forms
- þrønging
Etymology
From þrøngva + -ing.
Noun
þrøngving f
- straits
- (figuratively) distress
Declension
Declension of þrøngving (strong ō-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þrøngving | þrøngvingin | þrøngvingar | þrøngvingarnar |
accusative | þrøngving | þrøngvingina | þrøngvingar | þrøngvingarnar |
dative | þrøngvingu | þrøngvingunni | þrøngvingum | þrøngvingunum |
genitive | þrøngvingar | þrøngvingarinnar | þrøngvinga | þrøngvinganna |
References
- þrøngving in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.