þrønging
Old Norse
Alternative forms
- þrøngving
Etymology
From þrøngva + -ing.
Noun
þrønging f
- straits
- (figuratively) distress
Declension
Declension of þrønging (strong ō-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þrønging | þrøngingin | þrøngingar | þrøngingarnar |
accusative | þrønging | þrøngingina | þrøngingar | þrøngingarnar |
dative | þrøngingu | þrøngingunni | þrøngingum | þrøngingunum |
genitive | þrøngingar | þrøngingarinnar | þrønginga | þrønginganna |
References
- þrønging in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.