þiðurr
Old Norse
Etymology
Onomatopoeic.
Noun
þiðurr m (genitive þiðurs, plural þiðrar)
- wood grouse, capercaillie
Declension
Declension of þiðurr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þiðurr | þiðurrinn | þiðrar | þiðrarnir |
| accusative | þiður | þiðurinn | þiðra | þiðrana |
| dative | þiðri | þiðrinum | þiðrum | þiðrunum |
| genitive | þiðurs | þiðursins | þiðra | þiðranna |
Descendants
- Icelandic: þiður
- Norwegian: tiur
- → Danish: tjur
- Westrobothnian: tjädarr, tidor, tiror
- Dalian: tjöður, tjöðör
- Elfdalian: työðer, työður
- Gestrician: tjöder
- Old Swedish: thiädhur
- Swedish: tjäder
References
- þiðurr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.