üzem
Hungarian
Etymology
űz + -em. Created during the Hungarian language reform which took place in the 18th–19th centuries.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈyzɛm]
- Hyphenation: üzem
Noun
üzem (plural üzemek)
- plant (factory or industrial facility)
- functioning, operation
- üzemen kívül ― out of order (not functioning)
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | üzem | üzemek |
accusative | üzemet | üzemeket |
dative | üzemnek | üzemeknek |
instrumental | üzemmel | üzemekkel |
causal-final | üzemért | üzemekért |
translative | üzemmé | üzemekké |
terminative | üzemig | üzemekig |
essive-formal | üzemként | üzemekként |
essive-modal | — | — |
inessive | üzemben | üzemekben |
superessive | üzemen | üzemeken |
adessive | üzemnél | üzemeknél |
illative | üzembe | üzemekbe |
sublative | üzemre | üzemekre |
allative | üzemhez | üzemekhez |
elative | üzemből | üzemekből |
delative | üzemről | üzemekről |
ablative | üzemtől | üzemektől |
Possessive forms of üzem | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | üzemem | üzemeim |
2nd person sing. | üzemed | üzemeid |
3rd person sing. | üzeme | üzemei |
1st person plural | üzemünk | üzemeink |
2nd person plural | üzemetek | üzemeitek |
3rd person plural | üzemük | üzemeik |
Synonyms
- gyár
Derived terms
- üzemel
- üzemi
(Compound words):
- közüzem
- üzemanyag
- üzemképes
- üzemmód
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN