üzelmek
Hungarian
Etymology
űz (“to pursue”) + -elem (noun-forming suffix) + -ek (plural suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈyzɛlmɛk]
- Hyphenation: üzel‧mek
Noun
üzelmek
- (plural only, literary) machinations, corrupt practices
- Synonyms: cselszövés, machináció, fondorlat
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | üzelmek |
| accusative | — | üzelmeket |
| dative | — | üzelmeknek |
| instrumental | — | üzelmekkel |
| causal-final | — | üzelmekért |
| translative | — | üzelmekké |
| terminative | — | üzelmekig |
| essive-formal | — | üzelmekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | — | üzelmekben |
| superessive | — | üzelmeken |
| adessive | — | üzelmeknél |
| illative | — | üzelmekbe |
| sublative | — | üzelmekre |
| allative | — | üzelmekhez |
| elative | — | üzelmekből |
| delative | — | üzelmekről |
| ablative | — | üzelmektől |
| non-attributive possessive - singular | — | üzelmeké |
| non-attributive possessive - plural | — | üzelmekéi |
| Possessive forms of üzelmek | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | — | üzelmeim |
| 2nd person sing. | — | üzelmeid |
| 3rd person sing. | — | üzelmei |
| 1st person plural | — | üzelmeink |
| 2nd person plural | — | üzelmeitek |
| 3rd person plural | — | üzelmeik |
Further reading
- üzelmek in Bárczi, Géza and László Országh: A magyar nyelv értelmező szótára (’The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962.