üst

üst

See also: UST, ust, and uśt

Azerbaijani

Pronunciation

• IPA^(key): [yst]

• Audio

  (file)

Noun

üst (definite accusative üstü, plural üstlər)

1. upper part
2. top
3. (colloquial) surface

Declension

Declension of üst
	singular	plural
nominative	üst	üstlər
definite accusative	üstü	üstləri
dative	üstə	üstlərə
locative	üstdə	üstlərdə
ablative	üstdən	üstlərdən
definite genitive	üstün	üstlərin

Possessive forms of üst
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	üstüm	üstlərim
sənin (“your”)	üstün	üstlərin
onun (“his/her/its”)	üstü	üstləri
bizim (“our”)	üstümüz	üstlərimiz
sizin (“your”)	üstünüz	üstləriniz
onların (“their”)	üstü or üstləri	üstləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	üstümü	üstlərimi
sənin (“your”)	üstünü	üstlərini
onun (“his/her/its”)	üstünü	üstlərini
bizim (“our”)	üstümüzü	üstlərimizi
sizin (“your”)	üstünüzü	üstlərinizi
onların (“their”)	üstünü or üstlərini	üstlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	üstümə	üstlərimə
sənin (“your”)	üstünə	üstlərinə
onun (“his/her/its”)	üstünə	üstlərinə
bizim (“our”)	üstümüzə	üstlərimizə
sizin (“your”)	üstünüzə	üstlərinizə
onların (“their”)	üstünə or üstlərinə	üstlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	üstümdə	üstlərimdə
sənin (“your”)	üstündə	üstlərində
onun (“his/her/its”)	üstündə	üstlərində
bizim (“our”)	üstümüzdə	üstlərimizdə
sizin (“your”)	üstünüzdə	üstlərinizdə
onların (“their”)	üstündə or üstlərində	üstlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	üstümdən	üstlərimdən
sənin (“your”)	üstündən	üstlərindən
onun (“his/her/its”)	üstündən	üstlərindən
bizim (“our”)	üstümüzdən	üstlərimizdən
sizin (“your”)	üstünüzdən	üstlərinizdən
onların (“their”)	üstündən or üstlərindən	üstlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	üstümün	üstlərimin
sənin (“your”)	üstünün	üstlərinin
onun (“his/her/its”)	üstünün	üstlərinin
bizim (“our”)	üstümüzün	üstlərimizin
sizin (“your”)	üstünüzün	üstlərinizin
onların (“their”)	üstünün or üstlərinin	üstlərinin

Derived terms

• üstündə (“on”)
• üstünə (“onto”)

Adjective

üst (comparative daha üst, superlative ən üst)

1. upper

Antonyms

• alt

---

Hungarian

Etymology

Of unknown origin.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈyʃt]

• Audio

  (file)

• Rhymes: -yʃt

Noun

üst (plural üstök)

1. cauldron

Declension

Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony)
	singular	plural
nominative	üst	üstök
accusative	üstöt	üstöket
dative	üstnek	üstöknek
instrumental	üsttel	üstökkel
causal-final	üstért	üstökért
translative	üstté	üstökké
terminative	üstig	üstökig
essive-formal	üstként	üstökként
essive-modal	—	—
inessive	üstben	üstökben
superessive	üstön	üstökön
adessive	üstnél	üstöknél
illative	üstbe	üstökbe
sublative	üstre	üstökre
allative	üsthöz	üstökhöz
elative	üstből	üstökből
delative	üstről	üstökről
ablative	üsttől	üstöktől
non-attributive possessive - singular	üsté	üstöké
non-attributive possessive - plural	üstéi	üstökéi

Possessive forms of üst
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	üstöm	üstjeim
2nd person sing.	üstöd	üstjeid
3rd person sing.	üstje	üstjei
1st person plural	üstünk	üstjeink
2nd person plural	üstötök	üstjeitek
3rd person plural	üstjük	üstjeik

Derived terms

• üstdob

References

1. üst in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading

• üst in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوست‎ (üst), from Proto-Turkic *üŕ-t (“on top, high above”), derivative of *ǖŕ.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /ʏst/

Noun

üst (definite accusative üstü, plural üstler)

1. top

Declension

Inflection
Nominative	üst
Definite accusative	üstü
	Singular	Plural
Nominative	üst	üstler
Definite accusative	üstü	üstleri
Dative	üste	üstlere
Locative	üstte	üstlerde
Ablative	üstten	üstlerden
Genitive	üstün	üstlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular üstüm üstlerim 2nd singular üstün üstlerin 3rd singular üstü üstleri 1st plural üstümüz üstlerimiz 2nd plural üstünüz üstleriniz 3rd plural üstleri üstleri Definite accusative Singular Plural 1st singular üstümü üstlerimi 2nd singular üstünü üstlerini 3rd singular üstünü üstlerini 1st plural üstümüzü üstlerimizi 2nd plural üstünüzü üstlerinizi 3rd plural üstlerini üstlerini Dative Singular Plural 1st singular üstüme üstlerime 2nd singular üstüne üstlerine 3rd singular üstüne üstlerine 1st plural üstümüze üstlerimize 2nd plural üstünüze üstlerinize 3rd plural üstlerine üstlerine Locative Singular Plural 1st singular üstümde üstlerimde 2nd singular üstünde üstlerinde 3rd singular üstünde üstlerinde 1st plural üstümüzde üstlerimizde 2nd plural üstünüzde üstlerinizde 3rd plural üstlerinde üstlerinde Ablative Singular Plural 1st singular üstümden üstlerimden 2nd singular üstünden üstlerinden 3rd singular üstünden üstlerinden 1st plural üstümüzden üstlerimizden 2nd plural üstünüzden üstlerinizden 3rd plural üstlerinden üstlerinden Genitive Singular Plural 1st singular üstümün üstlerimin 2nd singular üstünün üstlerinin 3rd singular üstünün üstlerinin 1st plural üstümüzün üstlerimizin 2nd plural üstünüzün üstlerinizin 3rd plural üstlerinin üstlerinin

Adjective

üst

1. top

Antonyms

• alt

Derived terms

Derived terms

• üstlü
• üstlük
• üstsüz
• üstsüzlük
• üstün

References

1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ǖŕ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill