ülkücülük
Turkish
Etymology
From ülkücü + -lük.
Noun
ülkücülük (definite accusative ülkücülüğü, plural ülkücülüklar)
- idealism (property of a person of having high ideals)
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | ülkücülük | |
| Definite accusative | ülkücülüğü | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ülkücülük | ülkücülükler |
| Definite accusative | ülkücülüğü | ülkücülükleri |
| Dative | ülkücülüğe | ülkücülüklere |
| Locative | ülkücülükte | ülkücülüklerde |
| Ablative | ülkücülükten | ülkücülüklerden |
| Genitive | ülkücülüğün | ülkücülüklerin |
Synonyms
- idealizm