útskýra
Icelandic
Etymology
From út + skýra.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈuːtˌsciːra/
Verb
útskýra (weak verb, third-person singular past indicative útskýrði, supine útskýrt)
- (transitive, with accusative) to explain
Conjugation
útskýra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að útskýra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | útskýrt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | útskýrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég útskýri | við útskýrum | present (nútíð) | ég útskýri | við útskýrum |
| þú útskýrir | þið útskýrið | þú útskýrir | þið útskýrið | ||
| hann, hún, það útskýrir | þeir, þær, þau útskýra | hann, hún, það útskýri | þeir, þær, þau útskýri | ||
| past (þátíð) | ég útskýrði | við útskýrðum | past (þátíð) | ég útskýrði | við útskýrðum |
| þú útskýrðir | þið útskýrðuð | þú útskýrðir | þið útskýrðuð | ||
| hann, hún, það útskýrði | þeir, þær, þau útskýrðu | hann, hún, það útskýrði | þeir, þær, þau útskýrðu | ||
| imperative (boðháttur) | útskýr (þú) | útskýrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| útskýrðu | útskýriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
útskýrast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að útskýrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | útskýrst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | útskýrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég útskýrist | við útskýrumst | present (nútíð) | ég útskýrist | við útskýrumst |
| þú útskýrist | þið útskýrist | þú útskýrist | þið útskýrist | ||
| hann, hún, það útskýrist | þeir, þær, þau útskýrast | hann, hún, það útskýrist | þeir, þær, þau útskýrist | ||
| past (þátíð) | ég útskýrðist | við útskýrðumst | past (þátíð) | ég útskýrðist | við útskýrðumst |
| þú útskýrðist | þið útskýrðust | þú útskýrðist | þið útskýrðust | ||
| hann, hún, það útskýrðist | þeir, þær, þau útskýrðust | hann, hún, það útskýrðist | þeir, þær, þau útskýrðust | ||
| imperative (boðháttur) | útskýrst (þú) | útskýrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| útskýrstu | útskýristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
útskýrður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | útskýrður | útskýrð | útskýrt | útskýrðir | útskýrðar | útskýrð | |
| accusative (þolfall) | útskýrðan | útskýrða | útskýrt | útskýrða | útskýrðar | útskýrð | |
| dative (þágufall) | útskýrðum | útskýrðri | útskýrðu | útskýrðum | útskýrðum | útskýrðum | |
| genitive (eignarfall) | útskýrðs | útskýrðrar | útskýrðs | útskýrðra | útskýrðra | útskýrðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | útskýrði | útskýrða | útskýrða | útskýrðu | útskýrðu | útskýrðu | |
| accusative (þolfall) | útskýrða | útskýrðu | útskýrða | útskýrðu | útskýrðu | útskýrðu | |
| dative (þágufall) | útskýrða | útskýrðu | útskýrða | útskýrðu | útskýrðu | útskýrðu | |
| genitive (eignarfall) | útskýrða | útskýrðu | útskýrða | útskýrðu | útskýrðu | útskýrðu | |
Derived terms
- útskýring (“explanation”)
- útskýranlegur (“explicable”)
- óútskýranlegur (“inexplicable”)