útjaik
Hungarian
Alternative forms
- utaik (rare)
Etymology
út (“road, way”) + -jaik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈuːcːɒʲik]
- Hyphenation: út‧ja‧ik
Noun
útjaik
- third-person plural multiple-possession possessive of út
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | útjaik | — |
accusative | útjaikat | — |
dative | útjaiknak | — |
instrumental | útjaikkal | — |
causal-final | útjaikért | — |
translative | útjaikká | — |
terminative | útjaikig | — |
essive-formal | útjaikként | — |
essive-modal | útjaikul | — |
inessive | útjaikban | — |
superessive | útjaikon | — |
adessive | útjaiknál | — |
illative | útjaikba | — |
sublative | útjaikra | — |
allative | útjaikhoz | — |
elative | útjaikból | — |
delative | útjaikról | — |
ablative | útjaiktól | — |
non-attributive possessive - singular | útjaiké | — |
non-attributive possessive - plural | útjaikéi | — |