úfriðligr
Old Norse
Etymology
From ú- + frið + -ligr.
Adjective
úfriðligr (adverb úfriðliga)
- unpeaceful, unruly
Declension
Strong declension of úfriðligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | úfriðligr | úfriðlig | úfriðligt |
accusative | úfriðligan | úfriðliga | úfriðligt |
dative | úfriðligum | úfriðligri | úfriðligu |
genitive | úfriðligs | úfriðligrar | úfriðligs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | úfriðligir | úfriðligar | úfriðlig |
accusative | úfriðliga | úfriðligar | úfriðlig |
dative | úfriðligum | úfriðligum | úfriðligum |
genitive | úfriðligra | úfriðligra | úfriðligra |
Weak declension of úfriðligr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | úfriðligi | úfriðliga | úfriðliga |
accusative | úfriðliga | úfriðligu | úfriðliga |
dative | úfriðliga | úfriðligu | úfriðliga |
genitive | úfriðliga | úfriðligu | úfriðliga |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | úfriðligu | úfriðligu | úfriðligu |
accusative | úfriðligu | úfriðligu | úfriðligu |
dative | úfriðligum | úfriðligum | úfriðligum |
genitive | úfriðligu | úfriðligu | úfriðligu |
References
- úfriðligr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.