özünü vurmaq

özünü vurmaq

Azerbaijani

Verb

özünü vurmaq (intransitive)

1. to pretend, to play, to act like

   özünü eşitməməzliyə vurmaq ― to pretend as if one doesn't/didn't hear

   özünü görməməzliyə vurmaq ― to pretend as if one doesn't/didn't see

   özünü bilməməzliyə vurmaq ― to pretend as if one doesn't/didn't know

   özünü dəliliyə vurmaq ― to play stupid

   özünü gicliyə vurmaq ― to pretend to be crazy, to play a fool

   özünü tülkülüyə vurmaq ― to be sly (literally, “to act like a fox”)

   Özünü xəstəliyə vurma! ― Don't play sick!

   • 2020 May, (Please provide the book title or journal name):

     Marketin yaninda dayanmışdım ki, içəri daxil olum, qarşımdakı qardaş osturdu... Özümü eşitməməzliyə vurmaq istədim, lakin qardaş çönüb mənə dedi ki "Eşitdin osturağı?", dedim, “eşitdim", qayıtdı ki "əgər eşitdinsə deməli sosial məsəfənı saxlamamışdın. İyisini də duydunsa deməli taxdiğın maska heçnəyə dəymir". Sonra da qabağda duranlara dedi ki "Bunu kimilərə görə koronavirus yayılmağdadir." Bu günə qədər məni osturub, neprav çıxardan olmamışdır...

     I was standing in front of a grocery store about to enter it, when a fella ahead of me [in the line] farted... I wanted to pretend that I didn't hear [it], but the fella turned around and said, "Did you hear the fart?", I said "I did"; then he said, "If your heard it, then you didn't keep the social distance. And if you sensed the smell, then the mask you're wearing isn't worth anything." Then he said to those standing ahead of him, "It is because of people like him that the coronavarus is spreading." Until this day, no one has ever accused me of being wrong by farting.

   Synonym: özünü qoymaq

Conjugation

Conjugation of özünü vurmaq

positive
subject non-past participle			özünü vuran
subject past participle			özünü vurmuş
subject future definite participle			özünü vuracaq
subject future indefinite participle			özünü vurar
non-subject participle			(mənim +) özünü vurduğum	(sənin +) özünü vurduğun	(gen. agent +) özünü vurduğu	(bizim +) özünü vurduğumuz	(sizin +) özünü vurduğunuz	(gen. agent +) özünü vurduğu or özünü vurduqları
converb			özünü vurub
gerund			özünü vuraraq
infinitive			özünü vurmaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	özünü vururam	özünü vurursan	özünü vurur	özünü vururuq	özünü vurursunuz	özünü vururlar
		perfect	özünü vurmuşam	özünü vurmuşsan	özünü vurmuş	özünü vurmuşuq	özünü vurmuşsunuz	özünü vurmuşlar
	past	simple	özünü vurdum	özünü vurdun	özünü vurdu	özünü vurduq	özünü vurdunuz	özünü vurdular
		continuous	özünü vururdum	özünü vururdun	özünü vururdu	özünü vururduq	özünü vururdunuz	özünü vururdular
		perfect	özünü vurmuşdum	özünü vurmuşdun	özünü vurmuşdu	özünü vurmuşduq	özünü vurmuşdunuz	özünü vurmuşdular
	future	definite	özünü vuracağam	özünü vuracaqsan	özünü vuracaq	özünü vuracağıq	özünü vuracaqsınız	özünü vuracaqlar
		indefinite	özünü vuraram	özünü vurarsan	özünü vurar	özünü vurarıq	özünü vurarsınız	özünü vurarlar
	future-in-the-past	definite	özünü vuracaqdım	özünü vuracaqdın	özünü vuracaqdı	özünü vuracaqdıq	özünü vuracaqdınız	özünü vuracaqdılar
		indefinite	özünü vurardım	özünü vurardın	özünü vurardı	özünü vurardıq	özünü vurardınız	özünü vurardılar
conditional	present		özünü vursam	özünü vursan	özünü vursa	özünü vursaq	özünü vursanız	özünü vursalar
	past		özünü vursaydım	özünü vursaydın	özünü vursaydı	özünü vursaydıq	özünü vursaydınız	özünü vursaydılar
subjunctive			özünü vuram	özünü vurasan	özünü vura	özünü vuraq	özünü vurasınız	özünü vuralar
hortative			özünü vurasıyam	özünü vurasısan	özünü vurası	özünü vurasıyıq	özünü vurasısınız	özünü vurasılar
obligational	present		özünü vurmalıyam	özünü vurmalısan	özünü vurmalı	özünü vurmalıyıq	özünü vurmalısınız	özünü vurmalılar
	past		özünü vurmalıydım	özünü vurmalıydın	özünü vurmalıydı	özünü vurmalıydıq	özünü vurmalıydınız	özünü vurmalıydılar
imperative			özünü vurum	özünü vur	özünü vursun	özünü vuraq	özünü vurun	özünü vursunlar
negative
subject non-past participle			özünü vurmayan
subject past participle			özünü vurmamış
subject future definite participle			özünü vurmayacaq
subject future indefinite participle			özünü vurmaz
non-subject participle			(mənim +) özünü vurmadığım	(sənin +) özünü vurmadığın	(gen. agent +) özünü vurmadığı	(bizim +) özünü vurmadığımız	(sizin +) özünü vurmadığınız	(gen. agent +) özünü vurmadığı or özünü vurmadıqları
converb			özünü vurmayıb
gerund			özünü vurmayaraq
infinitive			özünü vurmamaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	özünü vurmuram	özünü vurmursan	özünü vurmur	özünü vurmuruq	özünü vurmursunuz	özünü vurmurlar
		perfect	özünü vurmamışam	özünü vurmamışsan	özünü vurmamış	özünü vurmamışıq	özünü vurmamışsınız	özünü vurmamışlar
	past	simple	özünü vurmadım	özünü vurmadın	özünü vurmadı	özünü vurmadıq	özünü vurmadınız	özünü vurmadılar
		continuous	özünü vurmurdum	özünü vurmurdun	özünü vurmurdu	özünü vurmurduq	özünü vurmurdunuz	özünü vurmurdular
		perfect	özünü vurmamışdım	özünü vurmamışdın	özünü vurmamışdı	özünü vurmamışdıq	özünü vurmamışdınız	özünü vurmamışdılar
	future	definite	özünü vurmayacağam	özünü vurmayacaqsan	özünü vurmayacaq	özünü vurmayacağıq	özünü vurmayacaqsınız	özünü vurmayacaqlar
		indefinite	özünü vurmaram	özünü vurmarsan	özünü vurmaz	özünü vurmarıq	özünü vurmarsınız	özünü vurmazlar
	future-in-the-past	definite	özünü vurmayacaqdım	özünü vurmayacaqdın	özünü vurmayacaqdı	özünü vurmayacaqdıq	özünü vurmayacaqdınız	özünü vurmayacaqdılar
		indefinite	özünü vurmazdım	özünü vurmazdın	özünü vurmazdı	özünü vurmazdıq	özünü vurmazdınız	özünü vurmazdılar
conditional	present		özünü vurmasam	özünü vurmasan	özünü vurmasa	özünü vurmasaq	özünü vurmasanız	özünü vurmasalar
	past		özünü vurmasaydım	özünü vurmasaydın	özünü vurmasaydı	özünü vurmasaydıq	özünü vurmasaydınız	özünü vurmasaydılar
subjunctive			özünü vurmayam	özünü vurmayasan	özünü vurmaya	özünü vurmayaq	özünü vurmayasınız	özünü vurmayalar
hortative			özünü vurmayasıyam	özünü vurmayasısan	özünü vurmayası	özünü vurmayasıyıq	özünü vurmayasısınız	özünü vurmayasılar
obligational	present		özünü vurmamalıyam	özünü vurmamalısan	özünü vurmamalı	özünü vurmamalıyıq	özünü vurmamalısınız	özünü vurmamalılar
	past		özünü vurmamalıydım	özünü vurmamalıydın	özünü vurmamalıydı	özünü vurmamalıydıq	özünü vurmamalıydınız	özünü vurmamalıydılar
imperative			özünü vurmayım	özünü vurma	özünü vurmasın	özünü vurmayaq	özünü vurmayın	özünü vurmasınlar