özne
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /øzˈne/
- Hyphenation: öz‧ne
Noun
özne (definite accusative özneyi, plural özneler)
- (grammar) subject
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | özne | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | özneyi | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | özne | özneler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | özneyi | özneleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | özneye | öznelere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | öznede | öznelerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | özneden | öznelerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | öznenin | öznelerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||