övgü
Turkish
Etymology
From övmek
Noun
övgü (definite accusative övgüyü, plural övgüler)
- compliment
- praise
- tribute
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | övgü | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | övgüyü | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | övgü | övgüler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | övgüyü | övgüleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | övgüye | övgülere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | övgüde | övgülerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | övgüden | övgülerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | övgünün | övgülerin | ||||||||||||||||||||||||
|
Synonyms
- methiye