övezet
Hungarian
Etymology
övez + -et
Pronunciation
- IPA(key): [ˈøvɛzɛt]
- Hyphenation: öve‧zet
Noun
övezet (plural övezetek)
- zone (area distinguished on the basis of a particular characteristic etc)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | övezet | övezetek |
| accusative | övezetet | övezeteket |
| dative | övezetnek | övezeteknek |
| instrumental | övezettel | övezetekkel |
| causal-final | övezetért | övezetekért |
| translative | övezetté | övezetekké |
| terminative | övezetig | övezetekig |
| essive-formal | övezetként | övezetekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | övezetben | övezetekben |
| superessive | övezeten | övezeteken |
| adessive | övezetnél | övezeteknél |
| illative | övezetbe | övezetekbe |
| sublative | övezetre | övezetekre |
| allative | övezethez | övezetekhez |
| elative | övezetből | övezetekből |
| delative | övezetről | övezetekről |
| ablative | övezettől | övezetektől |
| Possessive forms of övezet | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | övezetem | övezeteim |
| 2nd person sing. | övezeted | övezeteid |
| 3rd person sing. | övezete | övezetei |
| 1st person plural | övezetünk | övezeteink |
| 2nd person plural | övezetetek | övezeteitek |
| 3rd person plural | övezetük | övezeteik |