örüntü

örüntü

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورمك‎ (örmek, “to plait, to interweave, to interlace”)[1], from Proto-Turkic *ör- (“to weave, to braid”)[2], morphologically ör- +‎ -ün +‎ -tü.

Pronunciation

• IPA^(key): /œ.ɾynˈty/

Noun

örüntü (definite accusative örüntüyü, plural örüntüler)

1. A series of numbers, shapes, objects or events in a particular sequence; pattern.

   Synonym: desen

Declension

Inflection
Nominative	örüntü
Definite accusative	örüntüyü
	Singular	Plural
Nominative	örüntü	örüntüler
Definite accusative	örüntüyü	örüntüleri
Dative	örüntüye	örüntülere
Locative	örüntüde	örüntülerde
Ablative	örüntüden	örüntülerden
Genitive	örüntünün	örüntülerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular örüntüm örüntülerim 2nd singular örüntün örüntülerin 3rd singular örüntüsü örüntüleri 1st plural örüntümüz örüntülerimiz 2nd plural örüntünüz örüntüleriniz 3rd plural örüntüleri örüntüleri Definite accusative Singular Plural 1st singular örüntümü örüntülerimi 2nd singular örüntünü örüntülerini 3rd singular örüntüsünü örüntülerini 1st plural örüntümüzü örüntülerimizi 2nd plural örüntünüzü örüntülerinizi 3rd plural örüntülerini örüntülerini Dative Singular Plural 1st singular örüntüme örüntülerime 2nd singular örüntüne örüntülerine 3rd singular örüntüsüne örüntülerine 1st plural örüntümüze örüntülerimize 2nd plural örüntünüze örüntülerinize 3rd plural örüntülerine örüntülerine Locative Singular Plural 1st singular örüntümde örüntülerimde 2nd singular örüntünde örüntülerinde 3rd singular örüntüsünde örüntülerinde 1st plural örüntümüzde örüntülerimizde 2nd plural örüntünüzde örüntülerinizde 3rd plural örüntülerinde örüntülerinde Ablative Singular Plural 1st singular örüntümden örüntülerimden 2nd singular örüntünden örüntülerinden 3rd singular örüntüsünden örüntülerinden 1st plural örüntümüzden örüntülerimizden 2nd plural örüntünüzden örüntülerinizden 3rd plural örüntülerinden örüntülerinden Genitive Singular Plural 1st singular örüntümün örüntülerimin 2nd singular örüntünün örüntülerinin 3rd singular örüntüsünün örüntülerinin 1st plural örüntümüzün örüntülerimizin 2nd plural örüntünüzün örüntülerinizin 3rd plural örüntülerinin örüntülerinin

Derived terms

• örüntü tanıma

References

1. Redhouse, James W. (1890), “اورمك”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 247
2. Nişanyan, Sevan (2002–), “ör-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

• örüntü in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu