örtü

örtü

See also: ortu and Ortu

Turkish

Etymology

From örtmek (“to cover, veil”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɶɾˈty]
• Hyphenation: ör‧tü

Noun

örtü (definite accusative örtüyü, plural örtüler)

1. A cloth used to cover and protect an object.

Declension

Inflection
Nominative	örtü
Definite accusative	örtüyü
	Singular	Plural
Nominative	örtü	örtüler
Definite accusative	örtüyü	örtüleri
Dative	örtüye	örtülere
Locative	örtüde	örtülerde
Ablative	örtüden	örtülerden
Genitive	örtünün	örtülerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular örtüm örtülerim 2nd singular örtün örtülerin 3rd singular örtüsü örtüleri 1st plural örtümüz örtülerimiz 2nd plural örtünüz örtüleriniz 3rd plural örtüleri örtüleri
Predicative forms Singular Plural 1st singular örtüyüm örtülerim 2nd singular örtüsün örtülersin 3rd singular örtü örtüdür örtüler örtülerdir 1st plural örtüyüz örtüleriz 2nd plural örtüsünüz örtülersiniz 3rd plural örtüler örtülerdir

Derived terms

• örtü sistemi
• masa örtüsü
• yatak örtüsü
• baş örtüsü