örlög
See also: Orlog
Icelandic
Etymology
From Old Norse ørlǫg, from Proto-Germanic *uzlagą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœr.lœːɣ/
Noun
örlög n pl (plurale tantum)
- destiny
Declension
declension of örlög
n-s | plural | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | örlög | örlögin |
accusative | örlög | örlögin |
dative | örlögum | örlögunum |
genitive | örlöga | örlöganna |
Synonyms
- sköp (archaic)