önmagunk
Hungarian
Etymology
ön- + magunk
Pronunciation
- IPA(key): [ˈømːɒɡuŋk]
- Hyphenation: ön‧ma‧gunk
Pronoun
önmagunk
- ourselves
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | önmagunk | — |
accusative | önmagunkat | — |
dative | önmagunknak | — |
instrumental | önmagunkkal | — |
causal-final | önmagunkért | — |
translative | önmagunkká | — |
terminative | önmagunkig | — |
essive-formal | önmagunkként | — |
essive-modal | — | — |
inessive | önmagunkban | — |
superessive | önmagunkon | — |
adessive | önmagunknál | — |
illative | önmagunkba | — |
sublative | önmagunkra | — |
allative | önmagunkhoz | — |
elative | önmagunkból | — |
delative | önmagunkról | — |
ablative | önmagunktól | — |
Synonyms
- jómagunk
See also
- önmagam, önmagad, önmaga, önmagunk, önmagatok, önmaguk