önem
See also: -onem
Turkish
Noun
önem (definite accusative önemi, plural önemler)
- importance
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | önem | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | önemi | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | önem | önemler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | önemi | önemleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | öneme | önemlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | önemde | önemlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | önemden | önemlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | önemin | önemlerin | ||||||||||||||||||||||||
|
Synonyms
- ehemmiyet (dated)
Derived terms
- önemli
- önemlilik
- önemsiz
- önemsizlik