ön ek

ön ek

Turkish

Noun

ön ek (definite accusative ön eki, plural ön ekler)

1. prefix (letters at the beginning of a word)

Declension

Inflection
Nominative	ön ek
Definite accusative	ön eki
	Singular	Plural
Nominative	ön ek	ön ekler
Definite accusative	ön eki	ön ekleri
Dative	ön eke	ön eklere
Locative	ön ekte	ön eklerde
Ablative	ön ekten	ön eklerden
Genitive	ön ekin	ön eklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular ön ekim ön eklerim 2nd singular ön ekin ön eklerin 3rd singular ön eki ön ekleri 1st plural ön ekimiz ön eklerimiz 2nd plural ön ekiniz ön ekleriniz 3rd plural ön ekleri ön ekleri

Hypernyms

• ek