ödün

ödün

Turkish

Etymology

From Old Turkic 𐰇𐱅‎ (öt²-, “to owe”) +‎ -ün.

Pronunciation

• IPA^(key): /ø.dyn/

Noun

ödün (definite accusative ödünü, plural ödünler)

1. compromise

   Synonym: taviz

Declension

Inflection
Nominative	ödün
Definite accusative	ödünü
	Singular	Plural
Nominative	ödün	ödünler
Definite accusative	ödünü	ödünleri
Dative	ödüne	ödünlere
Locative	ödünde	ödünlerde
Ablative	ödünden	ödünlerden
Genitive	ödünün	ödünlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ödünüm ödünlerim 2nd singular ödünün ödünlerin 3rd singular ödünü ödünleri 1st plural ödünümüz ödünlerimiz 2nd plural ödününüz ödünleriniz 3rd plural ödünleri ödünleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ödünümü ödünlerimi 2nd singular ödününü ödünlerini 3rd singular ödününü ödünlerini 1st plural ödünümüzü ödünlerimizi 2nd plural ödününüzü ödünlerinizi 3rd plural ödünlerini ödünlerini Dative Singular Plural 1st singular ödünüme ödünlerime 2nd singular ödününe ödünlerine 3rd singular ödününe ödünlerine 1st plural ödünümüze ödünlerimize 2nd plural ödününüze ödünlerinize 3rd plural ödünlerine ödünlerine Locative Singular Plural 1st singular ödünümde ödünlerimde 2nd singular ödününde ödünlerinde 3rd singular ödününde ödünlerinde 1st plural ödünümüzde ödünlerimizde 2nd plural ödününüzde ödünlerinizde 3rd plural ödünlerinde ödünlerinde Ablative Singular Plural 1st singular ödünümden ödünlerimden 2nd singular ödününden ödünlerinden 3rd singular ödününden ödünlerinden 1st plural ödünümüzden ödünlerimizden 2nd plural ödününüzden ödünlerinizden 3rd plural ödünlerinden ödünlerinden Genitive Singular Plural 1st singular ödünümün ödünlerimin 2nd singular ödününün ödünlerinin 3rd singular ödününün ödünlerinin 1st plural ödünümüzün ödünlerimizin 2nd plural ödününüzün ödünlerinizin 3rd plural ödünlerinin ödünlerinin

Derived terms

• ödün vermek (“to compound, to settle”)