înviorare
Romanian
Etymology
înviora + -re
Noun
înviorare f (plural înviorări)
- becoming fresh
Declension
Declension of înviorare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) înviorare | înviorarea | (niște) înviorări | înviorările |
genitive/dative | (unei) înviorări | înviorării | (unor) înviorări | înviorărilor |
vocative | înviorare, înviorareo | înviorărilor |