însutire
Romanian
Etymology
From însuti + -re.
Noun
însutire f (plural însutiri)
- centuplication
Declension
Declension of însutire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) însutire | însutirea | (niște) însutiri | însutirile |
genitive/dative | (unei) însutiri | însutirii | (unor) însutiri | însutirilor |
vocative | însutire, însutireo | însutirilor |