însoțit
Romanian
Etymology
Past participle of însoți.
Noun
însoțit n (uncountable)
- company
Declension
declension of însoțit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) însoțit | însoțitul |
genitive/dative | (unui) însoțit | însoțitului |
vocative | însoțitule |
Verb
însoțit (past participle of însoți)
- past participle of însoți