înjurare
Romanian
Etymology
înjura + -re
Noun
înjurare f (plural înjurări)
- swearing
Declension
Declension of înjurare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) înjurare | înjurarea | (niște) înjurări | înjurările |
genitive/dative | (unei) înjurări | înjurării | (unor) înjurări | înjurărilor |
vocative | înjurare, înjurareo | înjurărilor |