îndreptare
Romanian
Etymology
From îndrepta + -re.
Noun
îndreptare f (plural îndreptări)
- correction
Declension
Declension of îndreptare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) îndreptare | îndreptarea | (niște) îndreptări | îndreptările |
genitive/dative | (unei) îndreptări | îndreptării | (unor) îndreptări | îndreptărilor |
vocative | îndreptare, îndreptareo | îndreptărilor |