érdemi
Hungarian
Etymology
érdem + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈeːrdɛmi]
- Hyphenation: ér‧de‧mi
- Rhymes: -mi
Adjective
érdemi (comparative érdemibb, superlative legérdemibb)
- (law) substantive
- Synonyms: érdemleges, lényegbevágó
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | érdemi | érdemiek |
accusative | érdemit | érdemieket |
dative | érdeminek | érdemieknek |
instrumental | érdemivel | érdemiekkel |
causal-final | érdemiért | érdemiekért |
translative | érdemivé | érdemiekké |
terminative | érdemiig | érdemiekig |
essive-formal | érdemiként | érdemiekként |
essive-modal | — | — |
inessive | érdemiben | érdemiekben |
superessive | érdemin | érdemieken |
adessive | érdeminél | érdemieknél |
illative | érdemibe | érdemiekbe |
sublative | érdemire | érdemiekre |
allative | érdemihez | érdemiekhez |
elative | érdemiből | érdemiekből |
delative | érdemiről | érdemiekről |
ablative | érdemitől | érdemiektől |
non-attributive possessive - singular | érdemié | érdemieké |
non-attributive possessive - plural | érdemiéi | érdemiekéi |
Further reading
- érdemi in Bárczi, Géza and László Országh: A magyar nyelv értelmező szótára (’The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962.