éadáil

éadáil

Irish

Etymology

From Old Irish étáil (“gain, profit, wealth”).

Noun

éadáil f (genitive singular éadála, nominative plural éadálacha)

1. acquisition
2. profit
3. wealth
4. spoils (of war, etc.)
5. (nautical) salvage

Declension

Declension of éadáil

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative éadáil éadálacha Vocative a éadáil a éadálacha Genitive éadála éadálacha Dative éadáil éadálacha

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an éadáil na héadálacha Genitive na héadála na n-éadálacha Dative leis an éadáil don éadáil leis na héadálacha

Derived terms

• éadálach

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
éadáil	n-éadáil	héadáil	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.