çırak

See also: çirak and čirak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چراغ‎ (çerâg, çirâg), چراق‎ (çırak, “lamp, lantern; light; wick, candlewick; illuminator; teacher, mentor”), from Persian ‎ (čerâğ, čarâğ).

Noun

çırak (definite accusative çırağı, plural çıraklar)

apprentice

Declension

Inflection

Nominative

çırak

Definite accusative

çırağı

Singular

Plural

Nominative

çırak

çıraklar

Definite accusative

çırağı

çırakları

Dative

çırağa

çıraklara

Locative

çırakta

çıraklarda

Ablative

çıraktan

çıraklardan

Genitive

çırağın

çırakların

Possessive forms
	Singular	Plural
1st singular	çırağım	çıraklarım
2nd singular	çırağın	çırakların
3rd singular	çırağı	çırakları
1st plural	çırağımız	çıraklarımız
2nd plural	çırağınız	çıraklarınız
3rd plural	çırakları	çırakları

Predicative forms
	Singular	Plural
1st singular	çırağım	çıraklarım
2nd singular	çıraksın	çıraklarsın
3rd singular	çırak çıraktır	çıraklar çıraklardır
1st plural	çırakız	çıraklarız
2nd plural	çıraksınız	çıraklarsınız
3rd plural	çıraklar	çıraklardır

Related terms

kalfa
usta

Descendants

→ Greek: τσιράκι (tsiráki)