çıban
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish چبان, ultimately from Proto-Turkic *čï̄pgan.
Noun
çıban (definite accusative çıbanı, plural çıbanlar)
- abscess
- boil
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çıban | |
| Definite accusative | çıbanı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çıban | çıbanlar |
| Definite accusative | çıbanı | çıbanları |
| Dative | çıbana | çıbanlara |
| Locative | çıbanda | çıbanlarda |
| Ablative | çıbandan | çıbanlardan |
| Genitive | çıbanın | çıbanların |
References
- Redhouse, James W. (1890), “چبان”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 712