çöpçülük
Turkish
Etymology
From çöpçü + -lük ("-ness")
Noun
çöpçülük (definite accusative çöpçülüğü, uncountable)
- job of garbage collecting
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çöpçülük | |
| Definite accusative | çöpçülüğü | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çöpçülük | çöpçülükler |
| Definite accusative | çöpçülüğü | çöpçülükleri |
| Dative | çöpçülüğe | çöpçülüklere |
| Locative | çöpçülükte | çöpçülüklerde |
| Ablative | çöpçülükten | çöpçülüklerden |
| Genitive | çöpçülüğün | çöpçülüklerin |