çulluk
Turkish
Etymology
From Old Turkic çulık (çulık), from Proto-Turkic.
Noun
çulluk (definite accusative çulluğu, plural çulluklar)
- woodcock
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çulluk | |
| Definite accusative | çulluğu | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çulluk | çulluklar |
| Definite accusative | çulluğu | çullukları |
| Dative | çulluğa | çulluklara |
| Locative | çullukta | çulluklarda |
| Ablative | çulluktan | çulluklardan |
| Genitive | çulluğun | çullukların |