çinko
See also: cinko
Turkish
| Chemical element | |
|---|---|
| Zn | Previous: bakır (Cu) |
| Next: galyum (Ga) | |
Etymology
From Ottoman Turkish چینقو (çinko), from Italian zinco.
Pronunciation
- IPA(key): [tʃínko]
- Hyphenation: çin‧ko
Noun
çinko (definite accusative çinkoyu, plural çinkolar)
- zinc (chemical element)
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çinko | |
| Definite accusative | çinkoyu | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çinko | çinkolar |
| Definite accusative | çinkoyu | çinkoları |
| Dative | çinkoya | çinkolara |
| Locative | çinkoda | çinkolarda |
| Ablative | çinkodan | çinkolardan |
| Genitive | çinkonun | çinkoların |
References
- Meyer, Gustav (1892), “Türkische Studien. I. Die griechischen und romanischen Bestandtheile im Wortschatze des Osmanisch-Türkischen”, in Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften (in German), volume 128, Wien: In Commission bei F. Tempsky, page 36