Çince
See also: cince
Turkish
Etymology
From Çin (“China”) + -ce.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃin.d͡ʒe/
- Hyphenation: Çin‧ce
Proper noun
Çince
- The Chinese language.
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | Çince | |
| Definite accusative | Çinceyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | Çince | Çinceler |
| Definite accusative | Çinceyi | Çinceleri |
| Dative | Çinceye | Çincelere |
| Locative | Çincede | Çincelerde |
| Ablative | Çinceden | Çincelerden |
| Genitive | Çincenin | Çincelerin |
Adjective
Çince
- That which is written in the Chinese language.
Further reading
- Çince in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu