Çekçe
Turkish
Etymology
From Çek (“Czech”) + -çe.
Pronunciation
- IPA(key): /tʃɛktʃɛ/
Proper noun
Çekçe
- Czech language
- Çekçe bilmiyorum. ― I don't know (used instead of 'speak') Czech.
- Çekçem akıcıdır. ― My Czech is fluent.
- Czech language class
- Çekçelere geç kaldık! ― We are late for the Czech classes!
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | Çekçe | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | Çekçeyi | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | Çekçe | Çekçeler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | Çekçeyi | Çekçeleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | Çekçeye | Çekçelere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | Çekçede | Çekçelerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | Çekçeden | Çekçelerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | Çekçenin | Çekçelerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||