çariçe
See also: carice and Carice
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish چاریچه (çariçe), from Russian цари́ца (caríca). Analyzable as çar (“tsar”) + -içe.
Pronunciation
- IPA(key): /tʃa.ɾi.tʃe/
Noun
çariçe (definite accusative çariçeyi, plural çariçeler)
- tsarina
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | çariçe | |
| Definite accusative | çariçeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | çariçe | çariçeler |
| Definite accusative | çariçeyi | çariçeleri |
| Dative | çariçeye | çariçelere |
| Locative | çariçede | çariçelerde |
| Ablative | çariçeden | çariçelerden |
| Genitive | çariçenin | çariçelerin |
References
- Redhouse, James W. (1890), “چاریچه”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 704