çakıl
Turkish
Etymology
From Albanian çakëll.
Pronunciation
- IPA(key): /tʃɑˈkɯɫ/
- Hyphenation: ça‧kıl
Noun
çakıl (definite accusative çakılı, plural çakıllar)
- pebble, gravel
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | çakıl | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | çakılı | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | çakıl | çakıllar | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | çakılı | çakılları | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | çakıla | çakıllara | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | çakılda | çakıllarda | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | çakıldan | çakıllardan | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | çakılın | çakılların | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||