ætwindan
Old English
Alternative forms
- ætƿindan
Etymology
From æt- + windan.
Pronunciation
- IPA(key): /ætˈwindɑn/
Verb
ætwindan
- (with dative) to escape
Conjugation
Conjugation of ætwindan (strong class 3)
infinitive | ætwindan | tō ætwindenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | ætwinde | ætwand |
2nd-person singular | ætwindest | ætwunde |
3rd-person singular | ætwindeþ | ætwand |
plural | ætwindaþ | ætwundon |
subjunctive | present | past |
singular | ætwinde | ætwunde |
plural | ætwinden | ætwunden |
imperative | ||
singular | ætwind | |
plural | ætwindaþ | |
participle | present | past |
ætwindende | (ġe)ætwunden |
Descendants
- English: atwind