æta
See also: Aeta and äta
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaiːta/
- Rhymes: -aiːta
Etymology 1
From Old Norse æta, from Proto-Germanic *ētijǭ.
Noun
æta f (genitive singular ætu, no plural)
- food
- a small stream of water in the ice on a frozen river
- (obsolete) cancer
- (in compounds) eater, -vore
Declension
declension of æta
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | æta | ætan | ætur | æturnar |
| accusative | ætu | ætuna | ætur | æturnar |
| dative | ætu | ætunni | ætum | ætunum |
| genitive | ætu | ætunnar | æta/ætna | ætanna/ætnanna |
Derived terms
- hrææta (“carrion-eater, scavenger”)
- kjötæta (“carnivore”)
- mauraæta (“anteater”)
- náæta (“ghoul”)
Etymology 2
Coined from eta, éta (“to eat”), based on German ätzen, Danish ætse (whence the loanword ætsa).
Verb
æta (weak verb, third-person singular past indicative ætti, supine ætt)
- to corrode
Conjugation
æta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að æta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | ætt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ætandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég æti | við ætum | present (nútíð) | ég æti | við ætum |
| þú ætir | þið ætið | þú ætir | þið ætið | ||
| hann, hún, það ætir | þeir, þær, þau æta | hann, hún, það æti | þeir, þær, þau æti | ||
| past (þátíð) | ég ætti | við ættum | past (þátíð) | ég ætti | við ættum |
| þú ættir | þið ættuð | þú ættir | þið ættuð | ||
| hann, hún, það ætti | þeir, þær, þau ættu | hann, hún, það ætti | þeir, þær, þau ættu | ||
| imperative (boðháttur) | æt (þú) | ætið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ættu | ætiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ætast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að ætast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | æst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ætandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég ætist | við ætumst | present (nútíð) | ég ætist | við ætumst |
| þú ætist | þið ætist | þú ætist | þið ætist | ||
| hann, hún, það ætist | þeir, þær, þau ætast | hann, hún, það ætist | þeir, þær, þau ætist | ||
| past (þátíð) | ég ættist | við ættumst | past (þátíð) | ég ættist | við ættumst |
| þú ættist | þið ættust | þú ættist | þið ættust | ||
| hann, hún, það ættist | þeir, þær, þau ættust | hann, hún, það ættist | þeir, þær, þau ættust | ||
| imperative (boðháttur) | æst (þú) | ætist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| æstu | ætisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | ættur | ætt | ætt | ættir | ættar | ætt | |
| accusative (þolfall) | ættan | ætta | ætt | ætta | ættar | ætt | |
| dative (þágufall) | ættum | ættri | ættu | ættum | ættum | ættum | |
| genitive (eignarfall) | ætts | ættrar | ætts | ættra | ættra | ættra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | ætti | ætta | ætta | ættu | ættu | ættu | |
| accusative (þolfall) | ætta | ættu | ætta | ættu | ættu | ættu | |
| dative (þágufall) | ætta | ættu | ætta | ættu | ættu | ættu | |
| genitive (eignarfall) | ætta | ættu | ætta | ættu | ættu | ættu | |
Derived terms
- æting
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Old Swedish
Etymology
From Old Norse eta, from Proto-Germanic *etaną.
Verb
æta
- to eat
- to chew, bite
Conjugation
Conjugation of æta (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | æta | — | |||
| participle | ætandi, ætande | ætin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | æter | æti, æte | — | āt | āti, āte |
| þū | æter | æti, æte | æt | āst | āti, āte |
| han | æter | æti, æte | — | āt | āti, āte |
| vīr | ætum, ætom | ætum, ætom | ætum, ætom | ātum, ātom | ātum, ātom |
| īr | ætin | ætin | ætin | ātin | ātin |
| þēr | æta | ætin | — | ātu, -o | ātin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | æts | ætis, ætes | — | āts | ātis, ātes |
| þū | æts | ætis, ætes | — | āsts | ātis, ātes |
| han | æts | ætis, ætes | — | āts | ātis, ātes |
| vīr | ætums, -oms | ætums, ætoms | — | ātums, ātoms | ātums, ātoms |
| īr | ætins | ætins | — | ātins | ātins |
| þēr | ætas | ætins | — | ātus, ātos | ātins |
Descendants
- Swedish: äta