æswician
Old English
Alternative forms
- æsƿician
Etymology
From ǣswica.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈæːswiːtʃiɑn/
Verb
ǣswīcian
- to offend, scandalize; to depart from the law or from good practice
Conjugation
Conjugation of ǣswīcian (weak class 2)
infinitive | ǣswīcian | tō ǣswīcienne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | ǣswīcie ǣswīciġe | ǣswīcode |
2nd-person singular | ǣswīcast | ǣswīcodest |
3rd-person singular | ǣswīcaþ | ǣswīcode |
plural | ǣswīciaþ ǣswīciġaþ | ǣswīcodon |
subjunctive | present | past |
singular | ǣswīcie ǣswīciġe | ǣswīcode |
plural | ǣswīcien ǣswīciġen | ǣswīcoden |
imperative | ||
singular | ǣswīca | |
plural | ǣswīciaþ ǣswīciġaþ | |
participle | present | past |
ǣswīciende ǣswīciġende | (ġe)ǣswīcod |