ástunda
Icelandic
Verb
ástunda (weak verb, third-person singular past indicative ástundaði, supine ástundað)
- to practise
Conjugation
ástunda — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að ástunda | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | ástundað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ástundandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég ástunda | við ástundum | present (nútíð) | ég ástundi | við ástundum |
þú ástundar | þið ástundið | þú ástundir | þið ástundið | ||
hann, hún, það ástundar | þeir, þær, þau ástunda | hann, hún, það ástundi | þeir, þær, þau ástundi | ||
past (þátíð) | ég ástundaði | við ástunduðum | past (þátíð) | ég ástundaði | við ástunduðum |
þú ástundaðir | þið ástunduðuð | þú ástundaðir | þið ástunduðuð | ||
hann, hún, það ástundaði | þeir, þær, þau ástunduðu | hann, hún, það ástundaði | þeir, þær, þau ástunduðu | ||
imperative (boðháttur) | ástunda (þú) | ástundið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ástundaðu | ástundiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
ástundast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að ástundast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | ástundast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ástundandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég ástundast | við ástundumst | present (nútíð) | ég ástundist | við ástundumst |
þú ástundast | þið ástundist | þú ástundist | þið ástundist | ||
hann, hún, það ástundast | þeir, þær, þau ástundast | hann, hún, það ástundist | þeir, þær, þau ástundist | ||
past (þátíð) | ég ástundaðist | við ástunduðumst | past (þátíð) | ég ástundaðist | við ástunduðumst |
þú ástundaðist | þið ástunduðust | þú ástundaðist | þið ástunduðust | ||
hann, hún, það ástundaðist | þeir, þær, þau ástunduðust | hann, hún, það ástundaðist | þeir, þær, þau ástunduðust | ||
imperative (boðháttur) | ástundast (þú) | ástundist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ástundastu | ástundisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
ástundaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | ástundaður | ástunduð | ástundað | ástundaðir | ástundaðar | ástunduð | |
accusative (þolfall) | ástundaðan | ástundaða | ástundað | ástundaða | ástundaðar | ástunduð | |
dative (þágufall) | ástunduðum | ástundaðri | ástunduðu | ástunduðum | ástunduðum | ástunduðum | |
genitive (eignarfall) | ástundaðs | ástundaðrar | ástundaðs | ástundaðra | ástundaðra | ástundaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | ástundaði | ástundaða | ástundaða | ástunduðu | ástunduðu | ástunduðu | |
accusative (þolfall) | ástundaða | ástunduðu | ástundaða | ástunduðu | ástunduðu | ástunduðu | |
dative (þágufall) | ástundaða | ástunduðu | ástundaða | ástunduðu | ástunduðu | ástunduðu | |
genitive (eignarfall) | ástundaða | ástunduðu | ástundaða | ástunduðu | ástunduðu | ástunduðu |
Synonyms
- æfa, iðka