ásaka
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈauːˌsaːka/
Verb
ásaka (weak verb, third-person singular past indicative ásakaði, supine ásakað)
- (transitive) to accuse, to charge [+ um (accusative) = of/with something]
- Synonyms: ákæra, saka, klaga, kæra
Conjugation
ásaka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að ásaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | ásakað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ásakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég ásaka | við ásökum | present (nútíð) | ég ásaki | við ásökum |
| þú ásakar | þið ásakið | þú ásakir | þið ásakið | ||
| hann, hún, það ásakar | þeir, þær, þau ásaka | hann, hún, það ásaki | þeir, þær, þau ásaki | ||
| past (þátíð) | ég ásakaði | við ásökuðum | past (þátíð) | ég ásakaði | við ásökuðum |
| þú ásakaðir | þið ásökuðuð | þú ásakaðir | þið ásökuðuð | ||
| hann, hún, það ásakaði | þeir, þær, þau ásökuðu | hann, hún, það ásakaði | þeir, þær, þau ásökuðu | ||
| imperative (boðháttur) | ásaka (þú) | ásakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ásakaðu | ásakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ásakast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að ásakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | ásakast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | ásakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég ásakast | við ásökumst | present (nútíð) | ég ásakist | við ásökumst |
| þú ásakast | þið ásakist | þú ásakist | þið ásakist | ||
| hann, hún, það ásakast | þeir, þær, þau ásakast | hann, hún, það ásakist | þeir, þær, þau ásakist | ||
| past (þátíð) | ég ásakaðist | við ásökuðumst | past (þátíð) | ég ásakaðist | við ásökuðumst |
| þú ásakaðist | þið ásökuðust | þú ásakaðist | þið ásökuðust | ||
| hann, hún, það ásakaðist | þeir, þær, þau ásökuðust | hann, hún, það ásakaðist | þeir, þær, þau ásökuðust | ||
| imperative (boðháttur) | ásakast (þú) | ásakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ásakastu | ásakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ásakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | ásakaður | ásökuð | ásakað | ásakaðir | ásakaðar | ásökuð | |
| accusative (þolfall) | ásakaðan | ásakaða | ásakað | ásakaða | ásakaðar | ásökuð | |
| dative (þágufall) | ásökuðum | ásakaðri | ásökuðu | ásökuðum | ásökuðum | ásökuðum | |
| genitive (eignarfall) | ásakaðs | ásakaðrar | ásakaðs | ásakaðra | ásakaðra | ásakaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | ásakaði | ásakaða | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
| accusative (þolfall) | ásakaða | ásökuðu | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
| dative (þágufall) | ásakaða | ásökuðu | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
| genitive (eignarfall) | ásakaða | ásökuðu | ásakaða | ásökuðu | ásökuðu | ásökuðu | |
Derived terms
- ásökun (“accusation, charge”)
Further reading
- ásaka in Icelandic dictionaries at ISLEX