ámáttigr

ámáttigr

Old Norse

Etymology

Of obscure origin, but possibly related to ámr (“black, loathsome”), used of a giant.

Adjective

ámáttigr (not comparable)

1. very powerful
2. piteous, loathsome

Declension

    Strong declension of ámáttigr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	ámáttigr	ámáttig	ámáttigt
accusative	ámáttigan	ámáttiga	ámáttigt
dative	ámáttigum	ámáttigri	ámáttigu
genitive	ámáttigs	ámáttigrar	ámáttigs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	ámáttigir	ámáttigar	ámáttig
accusative	ámáttiga	ámáttigar	ámáttig
dative	ámáttigum	ámáttigum	ámáttigum
genitive	ámáttigra	ámáttigra	ámáttigra

    Weak declension of ámáttigr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	ámáttigi	ámáttiga	ámáttiga
accusative	ámáttiga	ámáttigu	ámáttiga
dative	ámáttiga	ámáttigu	ámáttiga
genitive	ámáttiga	ámáttigu	ámáttiga
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	ámáttigu	ámáttigu	ámáttigu
accusative	ámáttigu	ámáttigu	ámáttigu
dative	ámáttigum	ámáttigum	ámáttigum
genitive	ámáttigu	ámáttigu	ámáttigu

See also

• ámátligr