állkapocscsont
Hungarian
Etymology
állkapocs (“jaw”) + csont (“bone”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaːlkɒpot͡ʃːont]
- Hyphenation: áll‧ka‧pocs‧csont
Noun
állkapocscsont (plural állkapocscsontok)
- (anatomy) jawbone, mandible (the bone of the lower jaw)
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | állkapocscsont | állkapocscsontok |
accusative | állkapocscsontot | állkapocscsontokat |
dative | állkapocscsontnak | állkapocscsontoknak |
instrumental | állkapocscsonttal | állkapocscsontokkal |
causal-final | állkapocscsontért | állkapocscsontokért |
translative | állkapocscsonttá | állkapocscsontokká |
terminative | állkapocscsontig | állkapocscsontokig |
essive-formal | állkapocscsontként | állkapocscsontokként |
essive-modal | — | — |
inessive | állkapocscsontban | állkapocscsontokban |
superessive | állkapocscsonton | állkapocscsontokon |
adessive | állkapocscsontnál | állkapocscsontoknál |
illative | állkapocscsontba | állkapocscsontokba |
sublative | állkapocscsontra | állkapocscsontokra |
allative | állkapocscsonthoz | állkapocscsontokhoz |
elative | állkapocscsontból | állkapocscsontokból |
delative | állkapocscsontról | állkapocscsontokról |
ablative | állkapocscsonttól | állkapocscsontoktól |
non-attributive possessive - singular | állkapocscsonté | állkapocscsontoké |
non-attributive possessive - plural | állkapocscsontéi | állkapocscsontokéi |
Possessive forms of állkapocscsont | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | állkapocscsontom | állkapocscsontjaim |
2nd person sing. | állkapocscsontod | állkapocscsontjaid |
3rd person sing. | állkapocscsontja | állkapocscsontjai |
1st person plural | állkapocscsontunk | állkapocscsontjaink |
2nd person plural | állkapocscsontotok | állkapocscsontjaitok |
3rd person plural | állkapocscsontjuk | állkapocscsontjaik |