áfrýja
Icelandic
Verb
áfrýja (weak verb, third-person singular past indicative áfrýjaði, supine áfrýjað)
- (with dative) to appeal
Conjugation
áfrýja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að áfrýja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | áfrýjað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | áfrýjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég áfrýja | við áfrýjum | present (nútíð) | ég áfrýi | við áfrýjum |
| þú áfrýjar | þið áfrýið | þú áfrýir | þið áfrýið | ||
| hann, hún, það áfrýjar | þeir, þær, þau áfrýja | hann, hún, það áfrýi | þeir, þær, þau áfrýi | ||
| past (þátíð) | ég áfrýjaði | við áfrýjuðum | past (þátíð) | ég áfrýjaði | við áfrýjuðum |
| þú áfrýjaðir | þið áfrýjuðuð | þú áfrýjaðir | þið áfrýjuðuð | ||
| hann, hún, það áfrýjaði | þeir, þær, þau áfrýjuðu | hann, hún, það áfrýjaði | þeir, þær, þau áfrýjuðu | ||
| imperative (boðháttur) | áfrýja (þú) | áfrýið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| áfrýjaðu | áfrýiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
áfrýjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að áfrýjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | áfrýjast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | áfrýjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég áfrýjast | við áfrýjumst | present (nútíð) | ég áfrýist | við áfrýjumst |
| þú áfrýjast | þið áfrýist | þú áfrýist | þið áfrýist | ||
| hann, hún, það áfrýjast | þeir, þær, þau áfrýjast | hann, hún, það áfrýist | þeir, þær, þau áfrýist | ||
| past (þátíð) | ég áfrýjaðist | við áfrýjuðumst | past (þátíð) | ég áfrýjaðist | við áfrýjuðumst |
| þú áfrýjaðist | þið áfrýjuðust | þú áfrýjaðist | þið áfrýjuðust | ||
| hann, hún, það áfrýjaðist | þeir, þær, þau áfrýjuðust | hann, hún, það áfrýjaðist | þeir, þær, þau áfrýjuðust | ||
| imperative (boðháttur) | áfrýjast (þú) | áfrýist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| áfrýjastu | áfrýisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
áfrýjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | áfrýjaður | áfrýjuð | áfrýjað | áfrýjaðir | áfrýjaðar | áfrýjuð | |
| accusative (þolfall) | áfrýjaðan | áfrýjaða | áfrýjað | áfrýjaða | áfrýjaðar | áfrýjuð | |
| dative (þágufall) | áfrýjuðum | áfrýjaðri | áfrýjuðu | áfrýjuðum | áfrýjuðum | áfrýjuðum | |
| genitive (eignarfall) | áfrýjaðs | áfrýjaðrar | áfrýjaðs | áfrýjaðra | áfrýjaðra | áfrýjaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | áfrýjaði | áfrýjaða | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjuðu | áfrýjuðu | |
| accusative (þolfall) | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjuðu | áfrýjuðu | |
| dative (þágufall) | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjuðu | áfrýjuðu | |
| genitive (eignarfall) | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjaða | áfrýjuðu | áfrýjuðu | áfrýjuðu | |