zwyczaj
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sъvyčajь.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzvɨ.t͡ʂaj/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂaj
- Syllabification: zwy‧czaj
Noun
zwyczaj m inan
- habit (an action done on a regular basis)
Declension
Declension of zwyczaj
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zwyczaj | zwyczaje |
| genitive | zwyczaju | zwyczajów |
| dative | zwyczajowi | zwyczajom |
| accusative | zwyczaj | zwyczaje |
| instrumental | zwyczajem | zwyczajami |
| locative | zwyczaju | zwyczajach |
| vocative | zwyczaju | zwyczaje |
Derived terms
verbs
- nawykać impf, nawyknąć pf
- odwykać impf, odwyknąć pf
- odzwyczajać impf, odzwyczaić pf
- przywykać impf, przywyknąć pf
- przyzwyczajać impf, przyzwyczaić pf
- wzwyczajać impf, wzwyczaić pf
- zawykać impf, zawyknąć pf
- zwyknąć pf
adjectives
- przyzwyczajony
- zwyczajny
- zwyczajowy
- zwykły
nouns
- nawyk
- zwyczajność
Descendants
- → Belarusian: звы́чай (zvýčaj)
Further reading
- zwyczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwyczaj in Polish dictionaries at PWN